«Η σχέση της παχυσαρκίας με το μέγεθος της μερίδας»

Άλλα τα ξέρουμε, άλλα τα «ξεχνάμε» μπροστά απο ένα σερβιρισμένο πιάτο, άλλα τα εφαρμόζουμε και μπροστά σε άλλα εθελοτυφλούμε. Σίγουρα όμως κάπου εκεί κρύβεται και η απάντηση στην ερώτηση…»μα γιατί δεν χάνω;»

Μερίδες και παχυσαρκία

Τώρα θα με συγχωρήσετε για λίγο..πάω να κοπανίσω το κεφάλι μου στον τοίχο…:)

 

Make up stories

Καλημέρα σε όλο το παρεάκι. Καλή εβδομάδα να έχουμε παιδάκια μου!

Πω πω…πότε πέρασαν οι μέρες, πλησιάζουν Χριστούγεννα τόσο γρήγορα! Εύχομαι να τα περάσετε όμορφα, να αφήσετε τον εαυτό σας να χαρεί, να αναγεννηθεί, να διασκεδάσει.

Εγώ είμαι καλά. Προσπαθώ να μην με αφήνω να ξεχνιέμαι και να απομακρύνομαι από τον στόχο μου. Προσπαθώ να με φροντίζω εμφανισιακά και ας βαριέμαι. Δεν είναι ούτε καν εβδομάδα που ξεκίνησα και δεν ξεχνώ ότι οι συνήθειες δεν κόβονται εύκολα αλλά αν θελήσουμε αλλάζουν! Φτάνει να το θελήσουμε!

Διάλεξε κάτι που θα αλλάξεις ή υιοθέτησε μια καινούργια. Η καινούργια μου συνήθεια για παράδειγμα είναι ότι θα εντάξω τον λιναρόσπορο στην διατροφή μου. Το δοκίμασα τυχαία σε ένα γιαούρτι, μου άρεσε, τον έψαξα και δεν είναι τίποτα απολύτως να ρίχνω λίγο μέσα στα γεύματά μου. Αυτό που διάλεξα είναι να βάφομαι πιο συχνά. Έχω, δεν έχω κάποια αφορμή, μια επίσκεψη ή κάτι τέτοιο.

Έχω όμως λόγο. Και τον ξέρω χρόνια τώρα και τον αφήνω στην άκρη…και κάθεται… εμένα! Μου το οφείλω. Δεν χρειάζεται να περιμένω κάτι ιδιαίτερο…Το ότι είμαστε ζωντανοί είναι ο κυριότερος λόγος, ας μην το προσπερνάμε…

Με το make up πάντα είχα μια καλή σχέση. Μου άρεσε το πως αισθάνεσαι μετά, μου αρέσουν τα αντίστοιχα προϊόντα, αγόραζα στο παρελθόν πολλά, τα ζαχαρώνω…συνέχεια και συνεχίζω να χαζεύω…να αγοράζω…να μου κάνουν κλικ ανά περιόδους.

Αν όμως δεν τα χρησιμοποιώ σε αντίστοιχους ρυθμούς ποιος είναι ο λόγος αγοράς τους; Με αυτή την -σωστή ομολογουμένως – λογική σταμάτησα για κάμποσο καιρό αλλά η διάθεσή και ότι συνοδεύει την αγορά καλλυντικών καλά κρατεί. Δεν θα πω ότι τα ζαχαρώνω θα το πάω στο πιο …»ψαγμένο»(χα χα χα)…. τύπου ο εσωτερικός μου εαυτός που ξέρει το καλό του ήθελε να τα αγοράζω για να με κάνει επιτέλους να καταλάβω το μήνυμά του…«βάψου..χρησιμοποιήσέ τα» κτλ…χα χα χα

Είναι όμως τόσο εύκολο να μην κάνεις κάτι όταν νιώθεις κάπως…

Αν και για να είμαι ειλικρινής δεν είναι αυτός ο λόγος στην περίπτωσή μου 100%. Πιο πολύ θα έλεγα ότι νιώθω καλά με εμένα και πιστεύω ότι δεν πολυχρειάζομαι βάψιμο και οι αγορές σηκώνουν καταναλωτική εξήγηση…πολλές φορές νιώθω έτσι με το χέρι στην καρδιά. Πρόσφατα είδα ότι καλά κάνω και νιώθω όπως νιώθω και μια χαρά είμαι φτου φτου φτου (λεπτομέρειες προσεχώς).

Από την άλλη ναι σίγουρα υπάρχουν εκείνες οι στιγμές που δεν νιώθω και στα πολύ πάνω μου και το παρατάω και δεν με νοιάζει ή δεν έχω διάθεση να ασχοληθώ.

Τα περισσότερα πράγματα όμως είναι δούναι και λαβείν και έτσι συμβαίνει και εδώ. Δίνεις στον εαυτό σου 5; 10; λεπτά προσοχής και περιποίησης και εκείνος σου δίνει υπογράμμιση της ομορφιάς σου, αυτοπεποίθηση, διάθεση και όρεξη. Όμορφη είσαι, με το βάψιμο το αναδεικνύεις, αυτοπεποίθηση μάλλον έχεις, με το βάψιμο την θυμάσαι, διάθεση και όρεξη σου δημιουργούνται γιατί όπως είπαμε ανοίγει το μάτι σου στον κόσμο.

Βγες έξω και πήγαινε περπατώντας μέχρι το φούρνο άχρωμη , μελαγχολική και κακοδιάθετη, και την επόμενη μέρα επανέλαβε την διαδρομή βαμμένη και πες μου… περπατάς με τον ίδιο τρόπο; Το κεφάλι σου είναι ψηλά ή χαμηλά; Το βλέμμα σου; Κάτω, να κοιτάει να πόδια σου και να είσαι μέσα στην γκρίνια ή ευθεία να κοιτάς, καλοδιάθετη και ορεξάτη; Τον κόσμο; Πότε τον αποφεύγεις και σκέφτεσαι «πω πω να πάω σπίτι μην διασταυρωθώ με κανέναν άνθρωπο και μου πιάσει την κουβέντα» και πότε είσαι εσύ εκείνη που θα καλημερίσει πρώτη; Που θα μπει στο φούρνο χαμογελαστή και όχι – άλλη μια – ξινισμένη πελάτισσα; Το ότι με την χαμογελαστή σου καλημέρα μπορείς να φτιάξεις και την διάθεση των υπαλλήλων το έχεις σκεφτεί;

Όχι! Δεν έχει το βάψιμο μαγικές ιδιότητες…εσύ έχεις! Το άγγιγμα και η προσοχή που δίνεις στον εαυτό σου την ώρα που τον περιποιείσαι είναι εκείνο που το ενεργοποιεί. Όχι ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό χωρίς βάψιμο, μην τρελαθούμε κι ολας..όπως σας είπα πολλές φορές είμαστε μια χαρά και απόλυτα φυσικές. Ίσως είναι αυτό το Τσικ παραπάνω που σε βοηθάει να υπογραμμίσεις την ομορφιά σου λιιιγο παραπάνω.

Αυτές οι διαπιστώσεις λίγο πολύ είναι ο λόγος που επέλεξα να διαλέξω την συγκεκριμένη συνήθεια. Μην ξεχνάτε το μέτρο ε; Γιατί βλέπουμε και βλέπουμε τραγελαφικά αποτελέσματα. Κοιταχτείτε και λίγο πριν βγείτε από το σπίτι χι χι.

Επίσης με τόσα πράγματα σχετικά με το make up, για να τα τελειώσω (χωρίς να ζαχαρώνω άλλα) θα πρέπει να βάφομαι κάθε μέρα μέχρι τα 85 μου…οπότε μάλλον πρέπει να ξεκινήσω χα χα χα!

Μόνο δίαιτα δεν φτάνει!

Ταπεινή μου άποψη είναι ότι η δίαιτα είναι ένας συνδυασμός ενεργειών. Δεν λέω ακόμα διατροφή, θα τα πούμε στην πορεία το γιατί. Όταν έχεις πολλά κιλά να χάσεις, κάτι που δεν γίνεται σε μια εβδομάδα, πρέπει να βοηθήσεις την απόφασή σου συνολικά. Δεν είναι μόνο η τροφή που λαμβάνεις. Έχεις να κάνεις και με τον ψυχισμό σου. Που από ότι φαντάζομαι αλλάζει ανάλογα με την μέρα και τις καθημερινές σου συνθήκες. Πέρα από τον δικό σου, εσωτερικό πόλεμο που σου συμβαίνει, που προσπαθήσεις να σε πείσεις και όμως οι αποτυχίες του παρελθόντος σου έχουν αφήσει αμφιβολίες και έρχονται ανά πάσα στιγμή να σε αποδυναμώσουν. Είναι και τόσα άλλα που σε ταράζουν και σου δίνουν ένα πρώτης τάξεως χαλί έτοιμο να στο τραβήξουν από τα πόδια και να σταματήσεις στην στιγμή ότι έχεις πάει να ξεκινήσεις.

Για αυτό λοιπόν, πρέπει να το αντιμετωπίσεις συνδυαστικά. Βάλε τον εαυτό σου στο επίκεντρο της προσοχής σου. Σκέψου…πως φροντίζεις τους ανθρώπους που αγαπάς; Νοιάζεσαι για τις ανάγκες τους και τρέχεις να τις ικανοποιήσεις, να βρεις λύσεις κτλ.

Έτσι και εδώ. Βάλε τον εαυτό σου σε αυτή την θέση. Ή σκέψου ότι μια φίλη σου είναι στα πατώματα.. Τι θα έκανες; Πως θα προσπαθούσες να την συνεφέρεις; Δεν θα έκανες ότι περνούσε από το χέρι σου; Δεν θα γινόταν το επίκεντρο της προσοχής σου; Έτσι και εδώ! Εσύ! Εσύ είσαι ο άνθρωπος που έχει ανάγκη. Εσύ έχεις ανάγκη το κέντρο της δικής σου προσοχής! GO FOR IT!!!

Ξεκίνα από το πρωί, μην αφήνεις πράγματα για αργότερα… (γκουχου γκουχου…δάσκαλε που δίδασκες!). Ναι το ξέρω…δάσκαλε που δίδασκες αλλά ένας λόγος παραπάνω για να ξέρω ξεκάθαρα όλες τις δικαιολογίες που αγαπάμε να λέμε.. συνειδητά ή υποσυνείδητα. Όπως είπα:

1. Ξεκίνα από το πρωί! Πλύνε το πρόσωπό σου με ένα καθαριστικό. Μέσα σε μόλις ένα λεπτό ήδη ένα πιο καθαρό πρόσωπο θα σου κλείνει το μάτι. Δεν ξέρω αν συμβαίνει στα αλήθεια, εγώ όμως το νιώθω. Οπότε μου αρκεί!
2. Μια κρεμούλα ημέρας, ένα αντηλιακό και τα πρώτα βήματα έχουν γίνει ήδη!
3. Κάπου εκεί θα νιώθετε πιο δεκτικές στο να βαφτείτε λίγο. Αν δεν το νιώσετε πιεστείτε λίγο, θα δείτε πόσο καλό θα σας κάνει. Είναι σαν να αλλάζει η ματιά σου στο κόσμο. Νιώθεις πιο έτοιμη. Έτοιμη για μια βόλτα, έτοιμη για ένα χαμόγελό στον καθρέφτη όταν θα δεις το μουτράκι σου, όρεξη να κάνεις όλα όσα χάνεις όταν τα παρατάς! Αλλάζει η ματιά σου στον κόσμο, θα ξαναπώ!
4. Γδύσου! Και ξαναντύσου!! Χα χα χα όχι δεν εννοώ να μείνετε χωρίς ρούχα. Αλλάξτε τον τρόπο που ντύνεστε. Είμαι σίγουρη ότι αν δεν το φοράτε ήδη, υπάρχει κάποιο τσουβαλο-ρουχο μέσα στην ντουλάπα σας. Ένα παντελόνι ίσως που δεν σας πιέζει πουθενά, που δεν έχει πλέον σωστή γραμμή, που είπατε ας το κρατήσω για όταν θα ετοιμάζομαι να αδιαθετήσω και νιώθω τούμπανο. Ή κάτι αντίστοιχο anyway. Κάτι που σας φοράει και δεν το φοράτε. Πετάξτε το!!! Δεν προσφέρει τίποτα. Διαλέξτε ένα άλλο, που να μην έχει χάσει την φόρμα του αλλά να αισθάνεστε όμορφα μέσα σε αυτό και ορίστε το ως καθημερινό…»για το σπίτι» χα χα χα Πετάξτε από την ντουλάπα σας ότι σας «τραβάει κάτω». Από ρούχα πια γεμάτη η αγορά! Για όλα τα πορτοφόλια και όλα τα σώματα. Ρούχα που θα δείτε τον εαυτό σας μέσα σε αυτά και θα αλλάξει η διάθεσή σας. Ακόμα και στα πρόχειρα. Τα απλά καθημερινά «του σπιτιού». Πετάξτε αυτά τα άχαρα ρούχα που υπήρχαν κάποτε που η αγορά ήταν πιο περιορισμένη και κάντε δώρο στον εαυτό σας ένα σετ (παντελόνι- μπλούζα για πχ) που μόνο θετικά θα σας φέρει….πιστέψτε το!
5. Ρίξε ένα βιβλίο ή ένα σταυρόλεξο στην τσάντα σου. Όταν θα χρειαστεί κάπου να περιμένεις (σε μια ουρά, ένας φίλος που άργησε κτλ), μην αφήσεις τον εαυτό σου να εκνευριστεί και όσο είστε ακόμα σε φάση προσαρμογής το ρίξετε στα σνακ. Δώστε τροφή στον εγκέφαλό σας αντί για το στομάχι σας.
6. Φτιάξε ένα μπολάκι με Mix ξηρών καρπών και έχετε ένα μικρό μέσα στην τσάντα σας. Άνθρωποι είμαστε. Μπορεί να χρειαστεί να λείψουμε περισσότερο από όσο υπολογίζαμε, να πεινάσουμε πιο πολύ κάποια στιγμή, να.. να… να… και αν χρειαστεί ναι, θα αγοράσετε και κάτι έτοιμο την μια φορά, ή κάτι θερμιδογόνο την άλλη γιατί το πεθυμήσατε ή… ή … ή… Το θέμα είναι να μην γίνεται συχνά και να μην δίνουμε στον εαυτό μας την δικαιολογία. Έχοντας προνοήσει δείχνουμε σε μας πρώτα πρώτα ότι το έχουμε πάρει ζεστά. Είναι σαν να μας λέμε…»ναι όποτε θέλω θα φάω κάτι που θα λαχταρίσω. Τώρα έχω ένα στόχο και τουλάχιστον μέχρι να ξεκολλήσω θα προσέξω όσο μπορώ»
7. Αρωματίσου! Έχε ένα αρωματάκι ή μια κρέμα χεριών στην τσάντα σου (μήπως να αφήσουμε τις τσάντες και να πάρουμε μια μικρή βαλιτσούλα;;) και όταν νιώθεις ότι πας να παραστρατήσεις, βάλε λίγο. Η όμορφη μυρωδιά θα σε κάνει να αισθανθείς όμορφα με εσένα και θα σου δώσει τόση αυτοπεποίθηση όσο χρειάζεται για να μην αφήσεις το μυαλό σου να πάει όπου θέλει.
8. Γράψε! Γράψε μην το φοβηθείς. Γράψε τις σκέψεις σου, τους στόχους σου…γενικά κράτα επαφή με το αντικείμενο του στόχου σου. Έρευνες έχουν δείξει ότι βοηθάει πολύ!
9. Φτιάξε τα μαλλιά σου. Όποτε μπορείς επισκέψου ένα κομμωτήριο ή αν πιάνουν τα χεράκια σου ακόμα καλύτερα! Τα μαλλιά μας πάντα παίζουν σπουδαίο ρόλο στην αυτοπεποίθησή μας και πράγματα που μας ανεβάζουν δεν πρέπει να τα αφήνουμε για αργότερα ή να μπαίνουν στην σφαίρα του ποτέ!
10. Ξεκαθάρισε! Κάνε χώρο στη ζωή σου να έρθουν καινούργια πράγματα. Η μαγική ερώτηση: «το έχω χρησιμοποιήσει αυτό τα τελευταία 2 χρόνια;» αν η απάντηση είναι όχι τότε ήρθε η ώρα να φύγει. Και αν σας είναι δύσκολο όπως σε εμένα; Βρείτε άλλους τρόπους να του δείξετε την πόρτα εξόδου. (για να μην το κάνουμε τεράστιο εδώ θα επανέλθω στο μέλλον με περισσότερες λεπτομέρειες)
11. Χόρεψε! Πότε ήταν ή τελευταία φορά που άφησες τον εαυτό σου ελεύθερο να χορέψεις χωρίς να σε νοιάζει κανείς και τίποτα; Βάλε μουσική και αφέσου. Η μουσική μόνο καλά έχει να προσφέρει στην ψυχολογία μας.
12. Πίστεψέ το, οραματίσου το, χαμογέλασε!!!

Θα μπορούσα να γράψω και πολλά ακόμα αλλά δεν θα τελειώσει ποτέ αυτό το κείμενο και το θέμα είναι να δώσω μόνο μερικές ιδέες. Μπορείτε πολύ εύκολα αν θέλετε να μας αφήσετε και τις δικές σας. Τι είναι αυτό που σας ανεβάζει την διάθεση και σας κάνει να νιώθετε ότι μπορείτε να τα καταφέρετε;

Αγαπήστε τον εαυτό σας… πολύ….πολύ!!!

Μέρα 2η και 3η

Πέρασαν οι πρώτες 3 μέρες και όλα βαίνουν καλώς. Τώρα φυσικά δεν θα το πάμε έτσι, μέρα μέρα, δεν έχει νόημα. Ούτε θα σημειώνω το τι τρώω ή το πόσες θερμίδες κατανάλωσα. Ο λόγος είναι ότι το κάνω ούτως η αλλιώς για να έχω τον έλεγχό μου οπότε βαριέμαι να το κάνω εις διπλούν (εις τριπλούν για την ακρίβεια αλλά θα τα πούμε αργότερα). Αυτός είναι ο βασικός. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι άνθρωποι κρίνουμε εύκολα τους άλλους και δικαιολογούμε πάντα τους εαυτούς μας. Ξέρουμε όλοι τα διατροφικά μας λάθη, το τι κάνουμε σωστά, το πόσο συχνά επαναλαμβάνουμε τα μεν και τα δε, οπότε δεν έχει νόημα πιστεύω. Άλλωστε έχω ξανά-αναφερθεί σε αυτό το θέμα

Δεν είναι ούτε και θα έπρεπε να είναι όλες οι μέρες ίδιες. Είμαστε άνθρωποι, όχι μηχανές με ανάγκες που διαφοροποιούνται από μέρα σε μέρα, με διαθέσεις που ανεβοκατεβαίνουν και ορμόνες επίσης. Και αυτό όταν έχουμε να χάσουμε πολλά κιλά πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας και να μην αυτομαστιγωνόμαστε όταν κάπου θα ξεφύγουμε. Δεν ξεχνάμε όμως και τον βασικό μας στόχο. Παν μέτρον άριστον!

Μακάρι να γινόταν να είναι απόλυτα ρυθμισμένη η διατροφή μας, αλλά αφού το φαγητό είναι άμεσα συνδεδεμένο με τα παραπάνω διαφοροποιείται και αυτό. Το θέμα είναι να είμαστε στα όρια που έχουμε θέσει για τον εαυτό μας, να ακολουθούμε όσο πιο πιστά γίνεται αυτά που έχουμε ορίσει ή έχει ορίσει ο διατροφολόγος μας και να το κάνουμε για εμάς! Για τον εαυτό μας. Και μαζί με αυτό να του δείξουμε ότι τον αγαπάμε κάνοντάς του μικρο-δωράκια.

Ένα καφεδάκι με ωραία παρέα, ένα καλό βιβλίο, ένα ωραίο make up, ένα καινούργιο αρωματάκι,  ένα ωραίο κραγιόν, ένα περίπατο…οι τρόποι πολλοί! Διάθεση να υπάρχει!

Να γεμίζει η ψυχή, το μυαλό και τα συναισθήματα και όχι το στομάχι.

Παρατηρείστε…πολλές φορές λένε ότι τρώμε τα συναισθήματά μας, ότι είναι σαν να τιμωρούμε τον εαυτό μας. Γιατί; Εγώ θα συμπληρώσω και την ρουτίνα, την συνήθεια. Η εικόνα μας συνηθίζεται στον εγκέφαλό μας και είναι δύσκολο να μας φανταστούμε διαφορετικούς… Και με το που μπαίνουν και διάφοροι εξωγενείς παράγοντες έρχονται και κάθονται πάνω σε αυτό και οι μέρες περνάνε… και περνάνε… και η κατάσταση παραμένει ίδια.

Αν έχετε έναν άνθρωπο να κάνετε παρέα διατροφικές αλλαγές…τέλεια! Go for it! 

Αν νιώθετε ότι με όποιον συζητάτε να το πάτε παρέα, «σπάει» πιο γρήγορα από εσάς κατ’ επανάληψη, και σας παρασέρνει με δικαιολογίες πολλές και διάφορες, «σπάστε» εσείς και go for it …alone!! Δυστυχώς σπάνια το timing αλλά και οι αντοχές δυο ανθρώπων είναι συγχρονισμένο. Αν είστε κοντά στο να κάνετε μια νέα αλλά και αποτελεσματική αρχή, ξεκινήστε..μόνοι! Θυμηθείτε το γιατί το θέλετε και απλά ξεκινήστε! Άλλωστε ποιος σας ξέρει καλύτερα από εσάς;

Μέρα 1η

Καλημερούδια σε όλες τις συν-ταλαιπωρημένες…

Πρώτη μέρα χτες και έρχομαι να σας πω πως πήγε. Αν και …οι πρώτες μέρες μια χαρά πάνε πάντα, στην πορεία χαλάνε χα χα χα, αλλά anyway…είπαμε: δεν θυμόμαστε τίποτα από τα παλιά. Κοιτάμε μόνο μπροστά!

Χτες λοιπόν διατροφικά πήγα μια χαρά. Έμεινα μέσα στις θερμίδες που είχα υπολογίσει χωρίς την παραμικρή γουρουνιά. Το καλό με τις θερμίδες είναι ότι η διατροφή σου μπορεί να είναι ευέλικτη, να προσαρμόζεται στην καθημερινότητά σου. Το κακό είναι ότι αν θέλεις να δουλέψει πρέπει να είσαι με την ζυγαριά στο χέρι. Σε αυτά προσθέστε και τα νεύρα που βγαίνουν όταν βλέπεις το πόσο θερμιδογόνες είναι τελικά κάποιες επιλογές που τις νόμιζες πιο αθώες χα χα.

Για να τονώσω λίγο την όρεξή μου (για αλλαγή, όχι από την άλλη χα χα ) είπα χτες να ασχοληθώ λίγο με …εμένα! Άλλο μεγάλο θέμα αυτό… σαν τις δίαιτες ένα πράγμα… μια φορά κάνω κάτι σωστό και 5 το αφήνω… αυτό και μόνο όμως δείχνει ότι αυτά τα δυο συνδέονται ακόμα και όταν βρίσκουμε (πάλι) δικαιολογίες!

Είπα λοιπόν να μου κάνω ένα ολοκληρωμένο «δώρο». Μου αφιέρωσα λοιπόν λίγο χρόνο. Έλουσα τα μαλλιά μου, τους έβαλα και μια μάσκα και έκανα μια προσπάθεια να τα ισιώσω λίγο. Για μένα αυτό είναι «υπέρβαση» χα χα χα (Συνήθως λούζω, χτενίζω, τα πιάνω και γεια σας). Καθάρισα το πρόσωπό μου, έκανα peeling και φόρεσα μια σούπερ ενυδατική υφασμάτινη μάσκα προσώπου, που την είχα πάρει αρκετούς μήνες πριν, με σκοπό να την χρησιμοποιήσω ξεκινώντας ένα νέο κύκλο περιποίησης αλλά και αυτό πήγε στα αργότερα. Οπότε σήμερα ήταν η ευκαιρία της. Τρεις κινησούλες και όμως κάνανε την διαφορά. Δεν ξέρω αν είναι το πρόσωπό σου που σε «ευχαριστεί» για την περιποίηση ή είναι η ιδέα σου επειδή ασχολείσαι αλλά για τόσο λίγο χρόνο που σου παίρνει να κάνεις κάτι αυτό που παίρνεις σαν αντάλλαγμα είναι τόσο σπουδαίο. Πέρα από την φυσική περιποίηση της επιδερμίδας, νιώθεις και διαφορετικά, πιο όμορφη, πιο ορεξάτη, ανοίγει το μάτι σου που λέμε. Και το ένα φέρνει το άλλο.
Μμμμ αυτό πρέπει να το θυμάμαι γιατί εγώ ασχολούμαι κάνα δυο μέρες στην σειρά και μετά ξεχνιέμαι και λέω λίγο πιο μετά, το μετά γίνεται το βράδυ, το βράδυ την άλλη μέρα το πρωί και χωρίς να το καταλάβω περνάει η εβδομάδα (μπορεί και περισσότερες)

Οπότε χτες λοιπόν ήταν μια «σωστή» μέρα με βάση όσα ήθελα να κάνω, χωρίς δικαιολογίες, ήρεμα και αποτελεσματικά και μπράβο μου. Χα χα χα

Τώρα λοιπόν, θα πάω να καθαρίσω το προσωπάκι μου, να το ενυδατώσω (μην πάει χαμένη η μάσκα χτες) και γιατί όχι να κάνω και ένα ελαφρύ βάψιμο. (Επίσης θα το συζητήσουμε αργότερα).

Δεν είναι κακό να κανακεύουμε λίγο τον εαυτό μας και να τον βλέπουμε με μια άλλη ματιά! Άλλωστε του αξίζει!!

(Δάσκαλε που δίδασκες μου έρχεται να πω αλλά είπαμε…αφήνουμε τα παλιά πίσω μας!)

Σβήσιμο όλων!

Το μυαλό ξέρουμε ότι παίζει τρελό ρόλο στα πάντα και στα κιλά ακόμα περισσότερο. Όταν κάτι το νιώσουμε βαθιά μέσα μας, μας έχει κουράσει ή απλά το πάρουμε απόφαση όλα γίνονται πιο εύκολα… Σταματάνε οι γελοίες δικαιολογίες, δεν παρασυρόμαστε από (συχνές) αδύναμες στιγμές και πόσα άλλα. Το μυαλό μας δεν είναι πλέον πώς θα ευχαριστήσουμε τον ουρανίσκο μας αλλά πώς θα φύγουμε από αυτή την λούμπα που έχουμε πέσει και οι επιλογές μας βγαίνουν πιο σωστές αυτόματα. Ίσως κάποια στιγμή το έχετε ζήσει.

Τις τελευταίες μέρες νιώθω να με έχω κουράσει. Πάντα ήξερα ότι πρέπει να χάσω, να αδυνατίσω, να φύγω από τα επικίνδυνα κιλά… να … να … να… όλα αυτά τα να και τα διότι που ξέρουμε όλοι, αλλά πως να το πω; Ήταν σαν να μην το ήθελα κατά βάθος;; Να τολμήσω να το πω έτσι; Δεν ξέρω… Τι άλλο να είναι; Όταν κάτι μας ενοχλεί βρίσκουμε τρόπο να το αποβάλλουμε. Όταν αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση αποτελεσματικά κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συμβαίνει; Το ξέρουμε αλλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Μας ενοχλεί αλλά δεν μας πολύ-ενοχλεί κιόλας…Το έχουμε λίγο…συνηθίσει;; Ναι, υπάρχουν και κολλήματα, και δυσκολίες, και περιπτώσεις που προσπαθούμε αλλά παθολογικά κάτι δεν βοηθάει, και όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες κτλ. Ισχύουν όλα αυτά. Αλλά το βασικό, όταν παθολογικά είναι όλα ελεγμένα είναι ότι ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ!!! Βαθιά και συνειδητοποιημένα!!!

Με εμένα, θα βρεις παντού, χαρτιά, στόχους, απίστευτες μέρες με καταγραφές των καθημερινών τροφών, με ημερομηνίες τόσο διαφορετικές που σου σκάει σαν χαστούκι όταν βλέπεις πόσο καιρό σπαταλάς χωρίς να κάνεις τίποτα στην ουσία! Και θυμώνεις και απογοήτευεσαι και τα παρατάς και έχεις τύψεις και ξαναδοκιμάζεις και πάλι γίνεται ένας κύκλος από αυτό τον γνωστό που λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε. Αν όμως δεν αλλάξουν οι επιλογές μας δεν θα αλλάξει και το αποτέλεσμα. Νόμος. Ναι έχουν γίνει αλλαγές με το πέρασμα των χρόνων αλλά στην ουσία;; Για παράδειγμα θυμάμαι 15 περίπου χρόνια πριν που όταν ήθελα σοκολάτα για παράδειγμα, άνοιγα την συσκευασία και λίγο λίγο ή και πολύ (χα χα χα) θα την έτρωγα όλη. Εδώ και πολλά χρόνια θα κόψω μια συγκεκριμένη ποσότητα και θα μείνω εκεί.

Εδώ και καιρό άρχισα να χρησιμοποιώ δύο εφαρμογές. Το Titroo και το Yazio. Στην ουσία είναι θερμιδομετρητές και σε βοηθούν να βλέπεις πόσες θερμίδες καταναλώνεις την ημέρα. Βάζεις διατροφικούς στόχους κτλ. Έτσι βλέπεις που κυμαίνεσαι, τι κάνεις λάθος, ποια στιγμή της ημέρας συνήθως ξεφεύγεις και τέλος πάντως αν έχεις όρεξη να ασχοληθείς, ασχολείσαι! Επίσης είναι σαν μια σιωπηλή «παρέα» που δεν σε σαμποτάρει χι χι χι.

Έγραφα κατά καιρούς, άλλοτε ξέφευγα άλλοτε έμενα μέσα στα σωστά πλαίσια και λίγες φορές ήμουν και πολύ πιο κάτω από τις ημερήσιες μου ημέρες. Οπότε είναι λογικό να είναι σταθερό το αποτέλεσμα. Δικαιολόγησα πολλές φορές το βλέμμα του διαιτολόγου μου στο παρελθόν όταν του έλεγα «Τι να κάνει ρε συ Γιώργο μια κουταλιά λάδι στην σαλάτα του μαρουλιού;;; Εξαφανίζεται!! Προτιμώ να μην το βάλω καθόλου» (125 θερμίδες η μια κουταλιά της σούπας…οι 2..250!! ) Στην ουσία έκανα καταγραφή, δεν έκανα προσπάθεια. Και το όφελος είναι ότι δεν με άφηνα να ξεφύγω τρελά που αν το έκανα μάλλον τώρα θα έλεγα «αγαπητό μου παρεάκι… απο την τελευταία φορά … έβαλα και 10 κιλά!»

Οπότε σήμερα το πρωί, έσβησα τα πάντα! Τα μηδένισα και τα ξεκίνησα από την αρχή!!!Είπα στον εαυτό μου ότι δεν θέλω να δω άλλες σημειώσεις με προηγούμενες ημερομηνίες και οτι σήμερα είναι η πρώτη μέρα μιας καινούργιας προσπάθειας. Δεν θέλω να βλέπω πουθενά απλές μέρες με λάθη ή γουρουνίτσες, δεν θέλω να ξανασυζητήσω για δίαιτες και αποτυχημένες προσπάθειες. Όπως είπα και στην προηγούμενη ανάρτηση, όταν έκανα κάτι μόνη μου χωρίς συζήτηση κάτι πήγαινε να φανεί. Με το που το συζήταγα τελείωνε μετά από λίγες μέρες. Ίσως χάνει την δυναμική του. Αντί η ενέργεια να γυρίζει προς τον εαυτό μου, αδυνατεί με την συζήτηση, ξεθυμαίνει λίγο και η δυναμική των θέλω μου και χάνει…

Θέλω να κάνω αυτό που ξέρω ότι πρέπει να κάνω, χωρίς «ναι καλά» και φράσεις όπως «τα κιλά δεν φεύγουν» και «άλλη μια αρχή να δούμε πόσο θα κρατήσει». Δεν θέλω απαισιοδοξία, αρνητική ενέργεια και προγραμματισμένες αποτυχίες. Δεν θέλω να μιλήσω σε κανέναν (άλλωστε και εγώ να άκουγα έναν άνθρωπο να λέει «μμμ σκέφτομαι να κάνω μια νέα προσπάθεια» μπορεί και μετά από τόσες φορές να μην τον πίστευα. Μπορεί να το ευχόμουν αλλά να μην τον πίστευα). Οπότε δεν θέλω τίποτα από όλα αυτά. Δεν ξέρω αν θα δουλέψει.Και τώρα που τα γράφω αυτά, η καχυποψία της αποτυχίας μου χτυπάει την πόρτα του μυαλού μου….η όρεξη που είχα το πρωί που διέγραψα όλες τις προηγούμενες καταγραφές αρχίζει να νυστάζει αλλά δεν θέλω να το σκέφτομαι καθόλου….

Έχει αρχίσει πλέον να με κουράζει. Πριν απο ένα χρόνο κατάλαβα πρώτη φορά ότι με κουράζει το βάρος μου.. ότι αρχίζω να νιώθω βαριά, αλλά το έκρυψα υποσυνείδητα, βγήκε μερικές φορές στην επιφάνεια αλλά δεν του έδινα σημασία. Τώρα πρέπει να το αφήσω. Εχει αρχίσει να με κουράζει! Θέλω μόνο να πετύχει!

 

Τα νέα σας

Καλησπέρα σε όλους!

Τι κάνετε; Χαθήκαμε τελείως!! Νομίζω ότι όλοι ξέρουμε τι γίνεται χι χι χι. Όταν έχουμε αποτέλεσμα στην προσπάθειά μας, χαιρόμαστε, χαμογελάμε, μιλάμε για τα νέα μας. Όταν όμως δεν γίνεται τίποτα κάνουμε τις πάπιες (πα πα πα ) και δεν λέμε τίποτα ελπίζοντας σε πιο «λαλίστατες» μέρες…

Έτσι και με μένα… κοιτώντας να δω τις τελευταίες μου αναρτήσεις βλέπω ότι δεν έχει αλλάξει και τίποτα σημαντικό. Τα κιλά παραμένουν πιστοί μου σύντροφοι και με πολύ μικρές διακυμάνσεις πάνω κάτω στην ουσία παραμένω σταθερή… (Χάθηκε ο κόσμος να παραμένω σταθερή στα 80 κιλά; χι χι χι).

Το τελευταίο διάστημα έτυχε με διάφορα θέματα υγείας (δικών μου και φίλων) να έρθει και πάλι (όχι ότι έφυγε ποτέ…απλά έγινε σαν μια ..»συνήθεια») το θέμα των κιλών στην επιφάνεια. Τις δικαιολογίες μου τις έχω μάθει και ξέρω να τις αναγνωρίζω πια, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο ξεκάθαρα πια βλέπω τις δικαιολογίες των άλλων! Ακόμα και όταν ο κίνδυνος είναι κοντά, οι δικαιολογίες είναι σαν να θεριεύουν, να γιγαντώνονται και η άμυνα θωρακίζεται και η αντίδραση πάει και έρχεται! Βλέπω τις δικαιολογίες των άλλων να κρατιούνται όλες χέρι χέρι και να χορεύουν πάνω από το άτομο που τις ξεστομίζει γελώντας ειρωνικά… και εκεί αναρωτιέμαι…καλά όταν δεν καταλαβαίνεις πότε κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, όταν όμως το βλέπεις (πια) γιατί δεν κάνεις εκείνες τις κινήσεις που θα σε βγάλουν από αυτή την παγίδα;

Γιατί δεν κάνεις εσύ τις λύσεις που βλέπεις στους άλλους; (κουλό ναι…). Γιατί τα (ξανά) σκέφτεσαι αυτά αφού έχεις βάλει στο στοματάκι σου κάτι που θα μπορούσες να ζήσεις και χωρίς αυτό;

Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν η δίαιτα γίνεται με παρέα έχει καλύτερα και πιο μόνιμα αποτελέσματα… Όταν όμως και η άλλη πλευρά είναι ικανή να σε παρασύρει στις καλές συνήθειες και είναι ήδη εκεί που είσαι και εσύ στην συνειδητοποίηση των δικαιολογιών σας.

Τον τελευταίο καιρό έχουν έρθει στην επιφάνεια διάφορα προβλήματα (και -άκια) υγείας όπως προείπα φίλων αλλά και δικά μου. Μάλιστα η μια φίλη κόντεψε να πεθάνει. Guess what? Φυσικά και τα κιλά στην ανάρρωση παίζουν τον ρόλο και η σύσταση γνωστή. Κόψιμο τσιγάρου και χάσιμο κιλών! Εγώ στην προσπάθεια μου να μειώσω το βάρος μου για να ελαφρύνω λίγο την κατάσταση, «δεσμεύτηκα» να στέλνω φωτογραφίες με τις βραδινές μου επιλογές, σαλατούλες επί το πλείστον, για να διατηρήσω την δέσμευσή μου αλλά και για να ενθαρρύνω και την φίλη μου να ακολουθήσει το παράδειγμα… Ζήτησα μόνο να μην με αφήσει να χαλαρώσω και να μου το θυμίζει για να μην ξεφεύγω… Αυτό έγινε μόνο μια φορά! Σταμάτησα να στέλνω γιατί δεν είχε κανένα νόημα!

Θέλει δέσμευση, δουλειά και πίστη ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Θέλει να έχεις και το συναίσθημα ότι βοηθάς και κάποιον άλλον. Εγώ όσες φορές πήγα να το κάνω «συνεταιρικά» με την σκέψη ότι το χιούμορ, η παρέα, η κοινή πορεία βοηθάει και έχει την «πλάκα» του, δεν δούλεψε ποτέ δυστυχώς. Πάντα χάλαγε…από τους άλλους. Οπότε και εγώ ξενέρωνα σιγά σιγά και μοιραία σταμάταγε η «συνεργασία»

Το αδυνάτισμα είναι καθαρά προσωπική υπόθεση! Και όσο μεγαλώνουμε δυστυχώς επειδή έχει πολύ-συζητηθεί χάνει και την δυναμική του. ‘Ίσως γιατί δεν έχει κανένα συνταρακτικό αποτέλεσμα; Ίσως γιατί δεν το πιστέψαμε ότι αυτή την φορά θα πετύχει; Ίσως γιατί κουραστήκαμε κατά καιρούς και έχει χαθεί ο ενθουσιασμός; Παρατήρησα πάντως σε μένα ότι όταν προσπαθούσα να κάνω κάτι το τελευταίο διάστημα χωρίς να μιλήσω σε κανέναν κάτι φαινόταν να δουλεύει. Με το που έχανα 3 κιλά και το μοιραζόμουν…λάθος! Μέγα λάθος! Χαλάρωνα και αφηνόμουν. Και τσουπ τα 3 πίσω…

Καλή χρονιά!

Καλή χρονιά σε όλους σας εύχομαι ολόψυχα! Να είμαστε όλοι καλά! Να έχουμε υγεία! Να έχουμε κοντά μας τους ανθρώπους που αγαπάμε και να περνάμε χρόνο μαζί τους! Να είναι το 2018 η συνέχεια όσων καλών συνέβησαν το 2017 και η βελτίωση όλων των άσχημων!

Να χαμογελάμε όσο μπορούμε πιο συχνά, να αγαπάμε περισσότερο, να είναι η χρονιά που θα πραγματοποιηθούν οι βαθύτερες επιθυμίες μας!

Να είναι η χρονιά που θα λάμψει ο υπέροχος, μοναδικός εαυτός μας και θα βελτιωθούν όσο περισσότερο γίνεται τα άσχημα στοιχεία του χαρακτήρα μας.

Ας γίνουμε όσο καλύτεροι μπορούμε!

Καλή χρονιά να έχουμε!!!

Κάπως έτσι…χα χα χα

 

Κάτι αχνοφαίνεται…

Καλησπέρα γλυκύτατοι «συν-ταλαιπωρημένοι»,

τι μου κάνετε; Ελπίζω να είστε πολύ πολύ καλά. Τα νέα μου θα τα έλεγα καλά μιας και η προσπάθεια συνεχίζεται και κάτι αρχίζει να αχνοφαίνεται και σαν κάτι να αρχίζει να κουνιέται προς τα κάτω.

Δειλά δειλά η ζυγαριά πάει να μου κάνει το χατήρι και έδειξε – 8 κιλά και ενώ το 8 είναι ένα νούμερο που αρχίζει να έχει κάποια πιο μεγάλη βαρύτητα εξακολουθώ και είμαι συγκρατημένη μιας και όλοι ξέρουμε ότι με κάνα δυο (?) εβδομάδες απρόσεχτης διατροφής δεν αργούν να ξαναέρθουν στην αγκαλιά μας.

Ο πρώτος στόχος είναι το 12 έτσι για να απομακρυνθώ λιγάκι απο την επικίνδυνη ζώνη, τουλάχιστον ευελπιστώ.

Προς το παρόν σας χαιρετώ γλυκά 🙂