Φούσκωμα. Πόσο πια?

Αυτες τις μέρες και ενώ όλα πήγαιναν σταθερά, λίγο μετά την περίοδό μου είπα να δω τι μου άφησε δώρο αυτήν την φορά. Επαθα ενα ψιλοσοκ! 5 κιλα! Α! Καιρο ειχε να γινει αυτο. Απο την άλλη επειδή ήξερα τι ετρωγα καταλαβαινα οτι ηταν πλασματικό. Αλλα όπως και να το κάνεις σου έρχεται ενα κατι!

Απο την μεση της νηστείας μεχρι και σήμερα η ζυγαρια κατεβαινει σχεδον ενα κιλο την ημερα με αποτελεσμα σημερα να με δειχνει ξανα στα κατω μου! Τοσο ομορφο να το βλεπεις χαχαχα απο την μια και απο την αλλη δικαιωνεσαι μιας και αρχιζεις να γινεσαι πιστευτη οταν λες δεν παχυνα φουσκωσα!

Γεγονος ειναι οτι τα συμπτωματα του κυκλου αλλαζουν κατα διαστηματα και εκει που το φουσκωμα ερχοταν πριν τωρα ερχεται κατα την διαρκεια ή προς το τελος

Δε γαμιεται, ισα ισα για να σου σπαει τα νευρα. Χαιρομαι ομως που ειμαι στα κατω μου και διατηρουνται και αυτην την εβδομαδα συνεχιζω να προσπαθω για την καθοδο. Σαλατουλες βραδυνες με ψαρακια (παγκασιους, σαρδελιτσες κονσερβα) μεχρι στιγμής και βλεπουμε

Νηστεία και πειθαρχία…

Αυτες τις μερες νηστεύω μιας και σε λίγο ειναι τα 40 του παππου μου και θα κοινωνήσουμε. Αυτη η νηστεία μου ειναι λιγο πιο δυσκολη μιας και η ορεξη μου, μου κανει νουμερακια (αλιμονο!!! αυτο μου ελειπε ) και η πεινα μου χτυπαει την πορτα του στομαχιου μου πολλές φορες μεσα στην ημερα για να μην πω συνεχεια!!!

Να σημειώσω ότι προσπαθώ να αποφύγω θερμιδοφόρα εδέσματα που μπορείς να καταναλώσεις σε μια νηστεία αλλά μετα τα θυμάσαι για 2 μηνες χαχαχα και ευτυχώς που δεν ειναι σε περιοδους όπως το Πασχα που οι φουρνοι κατακλιζονται με ποικιλιες για ολα τα γουστα

Και ερωτώ: Γιατί εδώ κρατιέσαι και δεν καταναλώνεις τροφές απαγορευμένες και όταν κανεις δίαιτα τα κανεις….

Γιατί στην διατροφή της δίαιτας λοιπον παρεκλίνουμε τόσες και τοσες φορές; Θα μου πείτε στην νηστεία έχεις μπροστά σου συγκεκριμένη χρονική διάρκεια ενώ για καποιον με πολλά κιλά έχει πολύυυυυυ δρόμο μπροστά του και πως να αρνηθεί τις γευσεις που του αρέσουν για τοσο πολύ χρόνο. Κουράζεται, βαριέται κτλ. Στην νηστεία υπάρχει και ο «φόβος του Θεού» ενώ στην διατροφή όχι.

Ναι και παλι υπαρχει λύση. Βαλε τις γευσεις που σου αρεσουν μια φορα στις 2 ή στις 4 εβδομαδες και συνεχίζεις πάλι, και έτσι δεν θα εχεις και τυψεις αλλα θα ξερεις οτι ειναι ελεγχομενο. Παλι ομως τηρηση προγραμματος δεν βλεπω

Στην διατροφή δεν υπαρχει ο φοβος που προανεφερα αλλα δεν ειναι φοβος το να αντιμετωπισεις προβληματα υγειας λογω κιλων;;;

Το γιοφυρι της Αρτας

Νομιζω οτι αυτο θα ειναι το ονομα μου απο εδω και μπρος. Καπως ετσι νιωθω. Καταρχην να ξεκινησω με το οτι 22/8 – 22/10 (προηγουμενη και τελευταια αναρτηση) ειμαι στα ιδια κιλα.

Ειπαμε, καλο ειναι απο την μια αλλα απο την αλλη ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ καθολου καλο! Ασε που τωρα τελευταια εχω την αισθηση οτι θα με παρει τηλεφωνο ο γιατρος (θυμαστε; που μου ειπε για 5 κιλακια μειον για να κανω αυτην την εξεταση επιτελους) και δεν θα εχω μουτρα να του απαντησω του ανθρωπου.

Αχ και μου αρεσει που σκεφτηκα. «Ελα μωρε ενταξει, 5 κιλακια. ευτυχως που δεν ζητησε περισσοτερα (για 1η φαση παντα)»

Δεν μπορω να το εξηγησω. Τις τελευταιες 20 περιπου μερες ακολουθω αλλο σκηνικο. Πρωί κανενα γαλα ή και τιποτα, μεσημερι οτι εχω σε ποσοτητα τοση οση να ειμαι ενταξει, ενα καφεδακι το απογευμα, μονο του (με διαφορα 3 μερες που το συνοδευε ενα κομματι κεικ που αποφασισα να φτιαξω με την μικρή) και το βραδυ σαλατα με ψαρι ψητο, κοτοπουλο, σαρδελες, τονο κτλ, μια κουταλια της σουπας λαδι ή 2 κγ μαγιονεζα και 1 παξιμαδι λαδιου

Και ερωτω: Δεν θα επρεπε να κινηθει λιγο η ζυγαρια προς τα κατω; Δεν ειπα οτι κανω την διατροφη της πεινας, αλλα και το βραδυ πειναω μιας και τρωω νωρις και σαλατικο εχει προστεθει και γαμω το κερατο μου δηλαδη!

Το σταθερο δεν με χαλαει πραγματικα. Ισως γιατι εχω δει πολυ καιρο το να ανεβοκατεβαινει με τρελους ρυθμους που δεν ακολουθουν την πραγματικοτητα. Αλλα τωρα το εχω αναγκη μιας και εχω ενα λογο παραπανω και η καλη μου τυχη τοσο καλα μου εχει φερθει ολο αυτο τον καιρο. Και ειναι και λιγο το γαμωτο δηλαδη πια

Καθε βραδυ «καταστρωνω» καινουργια σχεδια και τακτικες και καθε πρωι παρασυρομαι απο τις δουλειες και την καθημερινοτητα μου και ¨ξεχναω» και τα πρωινα και ολα. Σαν το γιοφυρι της Αρτας ενα πραγμα. Ολη βραδυς το χτιζανε και το πρωι τα ιδια – θα το αλλαξω λιγο στην περιπτωση μου το ποιημα 🙂