Καλησπερες!

Καλησπερες!

Τί μου κάνετε; Πώς είστε; Δεν ετυχε να κανω καποια αναρτηση αυτες τις μερες μιας και δεν καθομουν πολυ ώστε να βρω ομορφα πραγματακια αλλα και γιατι ειμαι σε «ελευθερο» προγραμμα και δεν εχω συνταρακτικα αποτελεσματα.

Αυτο που ειναι ομως εξαιρετικα ευχαριστο για μενα ειναι η σταθεροποιηση. Ω ναι! Αν λαβω υποψην μου το ελευθερο, το «ιστορικο» μου με τα ανεβοκατεβασματα αλλα και το οτι περιμενα να αδιαθετησω ειναι πραγματικα σπουδαιο να βλεπω την ζυγαρια να «παιζει» μονο μισο κιλο εως 1 λιγο πριν αδιαθετησω. Ενα κιλο; Εκει που για την πλακα ανεβαινα 3!!!

Ξαναειδα την τιμη τυπου Jumbo (9,900) στην ζυγαρια μου και πολυ το χαρηκα. Φανταζομαι οτι μολις ξεκινησω παλι θα με ανταμειψει κατεβαινοντας.

Πραγματικα θελω τοσο να φυγει αυτη η δεκαδα (μπροστα απο το 9,900 χιχιχι) και να μπω δυναμικα στην κατωτερη και οι οποιες διακυμανσεις να αφορουν εκεινη. Και οταν θα μπω σε αυτη δεν θα ηθελα να ξαναδω καθολου τις επομενες 2 που τοσο καιρο πιαστηκε ο πωπος μου απο την επισκεψη που τους εκανα τα τελευταια χρονια.

Η σημερινή – διατροφική – μέρα

Καλησπερααααα

Ξεκίνησα να γραψω αυτη την αναρτηση γιατι εχω μια απορια. Ναι, ναι… παλι! 🙂

Σήμερα θα εφτιαχνα γιουβαρλακια. Ντροπαλα. Θα την ανεβασω 🙂

Περνωντας απο το σουπερ μαρκετ επειδη ειχα ξεμεινει απο ντοματοπελτε ειδα μανιταρια και κολοκυθακια και μου εκαναν απο ενα κλικ το καθενα. Τα κολοκυθακια μονο στην εποχη τους δεν τα λες αλλα υπεκυψα το παραδεχομαι

Γυρνωντας σπιτι βαλθηκα παρεα με την μικρή μου ανυπομονη βοηθο να ετοιμασω το φαγητό. Μεσα στην σαλτσουλα εβαλα και κολοκυθάκια και μανιταρια ψιλοκομμένα για περισσότερη γευση αλλα και για την προσληψη λιγων λαχανικών που μου ελειψαν 🙂

Το φαγητακι μου βγηκε πεντανοστιμο. Το ρυζακι με τα λαχανικά και την σαλτσουλα χυλωσαν υπεροχα και πραγματικα ηταν γευστικοτατο.

Το μεσημεριανο μου το ευχαριστήθηκα και στην γευση και στην ποσοτητα που ηθελα. Αργοτερα με πηρε ο υπνος. Για λιγο. Οταν ξυπνησα ειχα την εντονη επιθυμια να φαω λιγο απο το φαγητο ακομα. Με κατι τετοια φαγητα ομως το λιγο γινεται πολυ και πριν καλα καλα το καταλαβεις εχεις φαει μια κανονικη μεριδα…..στην καλυτερη των περιπτωσεων.

Μιας και ηταν απογευμα, και βαση ενος πλανου που ειχα σκεφτει να ακολουθησω, ηταν μια καταλληλη στιγμή να φαω ενα γιαουρτακι ισως και να πιω ενα καφεδακι.

Μεχρι να μαζεψει τα παιχνιδια της η μικρή, εγω ετοιμαζα το σνακ μας. Γιαουρτι, φραουλες, brazil nuts και μελι. Σουπερ ντουπερ! Δροσερο, υγιεινο, χορταστικό και θρεπτικό. Αλλα η κατσαρολα ψιθυριζε… «Ανοιξε, που εχω κατι να σου πω…» (ειχα προνοησει να κλεισω το καπακι) 🙂

Πήρα την μικρή, το σνακ και πηγα στην μητερα μου για καφεδακι. Οταν επεστρεψα, ζητησα απο τον αντρα μου να βαλει την κατσαρολα εντος του ψυγειου (…ωστε να μην ειναι στο οπτικο μου πεδιο και παραλληλα να μην ερθω σε επαφη με τον …. πειρασμο χιχιχι), μου εφτιαξε και μια σαλατουλα, στην οποια εβαλα ψαρακι και cottage και την απολαυσα αναλογως.

Και τωρα η απορια της ημερας:  Γιατι ειναι τοσο δυσκολο να επιβληθουμε στο μυαλο μας; Γιατι σαμποταρουμε οι ιδιοι την προσπαθεια μας ενω ηδη εχουμε γευθει κατι που εχουμε λαχταρησει. Ωραια, το θελαμε, το φαγαμε και το βραδυ διατηρουμε μια ισορροπια με κατι πιο ελαφρυ; Γιατι μπαινουμε σε αυτο το τρυπακι;

Κου κου… Τσα!

Ε ναι λοιπον σημερα με την ζυγαρια μου παιξαμε ενα παιχνιδακι 🙂

Αυτο το γνωστο το παιδικό «κου κου τσα!»

Ανεβηκα το πρωί, κοιταω το νουμερο, κατεβαινω…κυρία!

Το αποτελεσμα ηταν αναλογο του Jumbo. Ξέρετε, στις τιμες 9,99, 7,99 κτλ.

Η προηγουμενη δεκαδα εκανε την εμφανιση της! Με την παραπανω μορφη βεβαια αλλα την εκανε 🙂

Μενει να κατεβει ενα κιλακι και να εδραιωθει για να πιανεται 🙂

Γιουπιιιιιι!

Ελεος!

Έχετε παρατηρήσει ότι οταν σας συμβαινει ή θέλετε κατι αρχιζετε, να βλεπετε παρομοια παντου;

Π.χ. ειστε εγκυος και ξαφνικά εγκυες γυναικες εχουν κατακλυσει τις γειτονιες 🙂

Στα πλαισια λοιπον «αναθεωρησης» του τί καταναλωνω και τι σημαινει, κατα ενα αναλογο με τον παραπανω τροπο, «πέφτω» πανω σε διαφορες διατροφικες πληροφοριες. Προσφατα ελαβα ενα mail με το πώς κατασκευαζονται τα λουκανικα Φραγκφουρτης. Θα το ανεβασω στις επομενες μερες…

Πολλες φορες σε κειμενα που μας ενημερωνουν για τι περιεχουν αυτα που καταναλωνουμε μπορουμε να συναντησουμε μεγαλες αληθειες αλλα μπορει και να συναντησουμε και πολυ παραπληροφορηση. Γενικα σε αυτα τα θεματα υπαρχουν πολλοι που θεωρουν οτι ολα αυτα ειναι μια μεγαλη συνομωσια και υπερβολες, αλλοι που τα πιστευουν απολυτα και αλλοι που ειναι διστακτικοι.

Για να μην τρελαθουμε, «παν μετρον αριστον». Παρολα αυτα καλο ειναι να ενημερωνομαστε και ο καθενας να πραττει κατα βουληση.

Ενα απο αυτα τα αρθρα ειναι «τα πιο σιχαμενα πραγματα που βαζουν οι εταιρειες στα φαγητα που τρωμε»

Τα συμπερασματα δικα σας… 😦   (α! δειτε και αυτο)

Πολυ σκεψη…

… και αναρωτιέμαι: μήπως θα τον κάψω τον εγκεφαλο στο τελος;

Τα τελευταια 2 περιπου χρονια εχω πεσει σε βαθια σκεψη! Προσπαθω να σκεφτομαι περισσοτερο, να εκτιμω τις καταστασεις, να ακουω πιο πολυ τα συναισθηματα μου, να λεω τα πραγματα με το ονομα τους …στον εαυτο μου και να «αποκρυπτογραφησω» το θεμα του φαγητου και πώς αυτο με επηρεαζει στην ψυχολογια μου αλλα και το αντιθετο! Αλλαγες μεγαλες ή ουσιαστικές δεν εχω κανει ακομα, αλλα αν ειναι να λειτουργησουν ως «προσωπική μου ερευνα» και αυτη η ερευνα να φερει τις αλλαγες χαλαλι τους! Αν και ξεκινησε ως προσωπικη αναγκη πρωτα και στην πορεια επιασε και το διατροφικο μερος. (Ξέρετε, τι τρωω πιο συχνα, πως μαγειρευω, τι προτιμω, τι αποφευγω, τι ποσοτητες, τι μου προσφερει στην ουσια κτλ)

Δεν ειναι λιγες οι φορες που σκεφτηκα να σταματησω το κρεας. Μονο σκεφτηκα 🙂 προς το παρον 🙂

Παιρνω αποφασεις σχετικά με το επεξεργασμενο κρεας που δυστυχως εχω μεγαλη αδυναμια και οπου να ναι μπαινουν και οι σφραγιδες της αποφασης 🙂

Νιωθω σαν να ερχεται μια αλλαγή. Σαν να ειμαι ετοιμη να κανω αλλαγες «εφ ορου ζωης» Θα δουμε.

Αυτες τις μερες εχω νευρα! Πολλα νευρα! Οχι συνεχομενα αλλα εκει που θα τσιτωνα με την τριτη πχ φορα τωρα με την πρωτη τα μυαλα στα καγκελα. Ιδιως την Παρασκευή… γκρρρρ απο το πρωί ηταν η μερα στην τσιτα!

Anyway, με την διατροφη που ακολουθω εχω αποκλεισει τα ζυμαρικα με τα οποια ειχα μια πολυ καλη συνεργασια για πολλα χρονια 🙂 αλλα και γιατι να μην ειχα αλλωστε; Ειναι γρηγορα, νοστιμα, αποτελουν βαση για πολλους συνδιασμους και γενικα μιαμ μιαμ… 🙂

Σήμερα νομιζα οτι θα βαλω τις τσιριδες και εκανα το πρωτο μου σπασιμο. Ναι λοιπον εσπασα την διαιτα μια μερα πριν την ολοκληρωσω και για αυτο τον κυκλο. Την πληρωσαν τα ζυμαρικά. Αλλα δεν θα την συνεχισω την γουρουνια. Αυριο θα φαω φρουτακια που μου ελειψαν και γιαουρτακι. Επισης πρωτοφανες για μενα! Φρουτα και γιαουρτι; Ημουν ικανη να σε λιθοβολησω και μονο να τολμουσες να μου το προτεινεις σαν λυση.

Το θεμα ομως που διαπιστωνω ειναι μεγαλυτερο απο την γουρουνια

Ειναι οτι δεν λαχταρω να φαω κατι διαφορετικό οπως πιστευα. Δεν περιμενω πως και πως να μπω στο «ελευθερο» προγραμμα και να λειτουργησει ως «Γιουπι!!! Παστιτσιο, καρμποναρα, και σαλτσουλες σας ερχομαι» αν και δεν σου λεει αυτες τις επιλογες το ελευθερο 🙂

Ισα ισα που με προβληματιζει το τι θα κανω, τι θα μαγειρεψω. Ισα ισα που πεθυμησα τα οσπρια περισσοτερεο απο τις αλλες φορες. Ισα ισα που σκεφτομαι ακομα και να αρχισω το γιαουρτι με τα δημητριακα για βραδυνο. Επισης λογος για λιθοβολισμο! 🙂

Φτιαχνοντας το μενου των επομενων ημερων, οσο αφορα τα κυριως γευματα σκεφτηκα να φτιαξω

σπανακορυζο με ανθοτυρο, χταποδακι με κοφτο μακαρονακι, ρεβιθια με το ρυζι, γιουβαρλακια, ταρτα κοτοπουλου, σαλατα με γαριδουλες και γιαουρτι και για τα υπολοιπα δεν εχω αποφασισει ακομα.

Και εκει που εγραφα μου ηρθε μια σκεψη που πραγματικα σας λεω δεν περιμενα να την κανω ποτε.

«Ωραιες επιλογες και βατες. Αλλα για κατσε…ρυζι στο σπανακορυζο, κοφτο στο χταποδακι, ρυζι στα ρεβιθια, ρυζι στα γιουβαρλακια….4 φορες υδατανθρακες σε φαγητα που τα λες νορμαλ εως θετικα απο λιπη! Και χωρις να φτιαξω μια περιποιημενη μακαροναδα! Βεβαια το ρυζι θεωρειται απο τους πιο καλους υδατανθρακες αλλα παρολα αυτα ανηκει στην ιδια οικογενεια. Μηπως ειναι κριμα μετα απο τοσες μερες να πεσω τοσο πολυ μεσα στην οικογενεια αυτη;»

Εντυπωσιαστηκα με τον εαυτο μου που μπηκε στην διαδικασια να το σκεφτει. Μαλλον κατι αρχιζει να λειτουργει!

Επίσης να σημειωσω οτι καμια ευχαριστηση δεν ενιωσα απο τα ζυμαρικά σημερα. Καμια αισθηση τυπου «μιαμ μιαμ πω πω το ειχα πεθυμησει! Πω πω τι στερηθηκα τοσο καιρο» ή καμια λαχταρα οπως πχ «πω πω εχω πεθυμησει ενα παστιτσιο ή ενα παγωτο» κατι που το εχεις λαχταρισει τελος παντως.

Προσφατα μαλιστα που φαγαμε με φιλους και υπηρχε πιτσα στο τραπεζι, επισης σκεφτηκα οτι ποιος ο λογος να φας μια πιτσα με αλλαντικά (οπως μου αρεσει) και να μην φας μια πιτσα με λαχανικά. Και αν θελεις να φας μπεικον ή λουκανικακια, παρτα και φτιαξε μια συνταγη που θα την ευχαριστηθεις μια φορα τον μηνα ή οποτε κρινεις και φατην να τελειωνουμε. Το καλοκαιρι ειχα δοκιμασει μια τετοια και σας πληροφορω δεν υστερουσε καθολου σε γευση. Και για να σας προλαβω, στην …προσφατη πιτσα που ανεφερα, εγω δεν ημουν στα στοματα που την γευτηκαν. Εγω πιστη στην σαλατουλα μου και στην πρωτεινη μου 🙂

Σήμερα τα χαλασα μονο!

Αποσπασματα προς σκεψη

Καπ0ια στιγμή στο βιβλιο αναφερεται στο μοναδικο φαινομενο που πρωτα δινουμε χρηματα για να φαμε τον αμπακο και μετα δινουμε χρηματα ψαχνοντας μαγικους τροπους να αδυνατισουμε.

Αναμενομενα πιανει και το κομματι των εγχειρησεων αλλα και των λιποαναροφησεων απο οπου και θα σας παραθεσω ενα κομματι:

«εδώ στα ανεπτυγμένα κράτη δίνουμε ενα σωρό λεφτά για να σκάσουμε πρωτα στο φαί και στη συνέχεια για να βάλουμε να μας αφαιρέσουν το περιττό λίπος, τη στιγμή που στον κόσμο πεθαίνουν απο την πεινα 24.000 ανθρωποι την ημέρα το 75% των οποιων ειναι παιδιά κατω των 5 χρονων […..] ‘Οπως δυστυχως ξερουμε απο προσωπική πειρα το γυναικειο σωμα δειχνει εξαιρετικό πεισμα οταν προκειται να αποχωριστεί  εστω και ενα απο τα 40.000 λιποκύτταρα του. [….] ‘Αλλες επιπλοκές ειναι θρομβωσεις, εμβολές ή καρδιακές ανακοπές. Στις ΗΠΑ για 500.000 επεμβασεις υπηρξαν τουλαχιστον 95 θανατοι. Η αναλογία, συμφωνα με γνωστο περιοδικό, πρεπει να ειναι ακομα μεγαλύτερη, να φτανει δηλαδή στο 1:1000. Και φανταστειτε τωρα οτι στεκεστε μπροστά στην ουράνια πυλη ως θυμα μιας αποτυχημενης λιποαναρροφησης, διπλα σε ολα τα θυματα του καρκινου, των δυστυχηματων, και των πολέμων και πρεπει να πειτε: Λοιπον εγω ηθελα μονο να μου αφαιρεσουν λιγο λιπος απο τους μηρους. Δεν σας προκαλει ντροπη μια τετοια σκεψη;»

Στην πορεια αναφερεται στην μετα εγχειρητικη κατασταση που δεν ειναι απαραιτητο να περιγραψουμε βραδιατικα αλλα καθως και οτι ακομα και μετα παλι πρεπει να ακολουθεις μια συγκεκριμενη και προσεγμενη διατροφή μιας και το λιπος που συνηθως επιτρεπεται να βγει σε καθε επεμβαση ειναι 3 κιλά!

Μμμμ…

Εχει ενδιαφερον στο βιβλιο που διαβαζω το κεφαλαιο που αναφερεται στους συζυγους. Τους εχει χωρισει σε κατηγοριες αναλογα με τον τροπο που αντιδρουν στο θεμα της διαιτας.

Επίσης πιάνει και τις γυναίκες και την σταση τους οταν καποια χανει βαρος. Αλλα πριν το σχολιασω ας δουμε τι λεει σε καποια σημεια:

«Η γυναικεία αλληλεγγύη που τοσο πολύ εχει εκθειαστεί, τα αγνα συναισθηματα και η χαρουμενη συντροφια συχνα σταματανε ακριβως την στιγμή που μια γυναικα ξεκιναει διαιτα. Και μάλιστα συμβαίνει σχεδόν σε ολες τις γυναικειες παρεες – εκτος ισως απο τα Weight Watchers. Αυτο ειναι κάτι που πρεπει να γνωριζετε πριν αρχισετε να εκπλήσσεστε με το γεγονος οτι οι φιλες σας με καθε κιλό που χάνετε, έχουν ολο και πιο ψυχρες αντιδρασεις απεναντι σας. Γιατι οι φιλες σας σας γνωρισαν και σας εκτιμησαν ως παχουλή, σας ανεθεσαν ας πουμε τον ρολο της αιώνιας χοντρής και αυτο σας βάζει σε μια συγκεκριμένη θεση μεσα στην γυναικεια σας παρεα. Σίγουρα οχι στην θεση της μοιραιας γυναικας, ουτε του ερωτικου πειρασμου, ουτε της ψυχρης γυναικας – προκλησης, αλλα μάλλον του εύρωστου και εκ φύσεως χαρούμενου ανθρώπου, της κολλητής, της γυναίκας με το XXL ρούχο και την μεγάλη καρδιά. Ουτε λόγος για σεξ-απιλ ή ελκυστική και ερωτική συμπεριφορά ή για άντρες που κοιτάνε εσας και οχι αυτες […….].Η αλλαγή σας είναι για αυτες ενα ειδος λιποταξίας αφου εγκαταλειπετε τον ρολο που σας ειχαν δωσει.[……] Σε τελική αναλυση αλλαζετε, εγκαταλειπε την πολυ βολική για τους αλλους κατηγορια των «χαρουμενων παχουλων γυναικων» και γινεστε καπως πιο απροβλεπτη. Ειναι λογικό το περιβαλλον σας να αντιδρα με νευρικοτητα. Πάντως να ειστε σιγουρες πως οσο πιο εντονα αντιδρουν οι φιλες σας τοσο πιο υπεροχο ειναι το καινουργιο σας σωμα»

Δεν ξερω πώς σας φαινεται και αν εχετε βιωσει κατι τετοιο.Εγω εχω υπαρξει αποδεκτης καποιων αλλαγων στην συμπεριφορα οπως επισης και κατι ξινισμενα μουτρακια και κατι περιοδους σιωπης την ωρα που καποιοι εκαναν κοπλιμεντα. Αλλα οχι απο ολους. Μια γνωστή, μια εξω απο το προβλημα σιγουρα θα στραβωσει με την αλλαγή σας. Το εχω βιωσει στο παρελθον. Αλλα μια φιλη, μια κολλητη δεν ξερω κατα ποσο νιωθει ή εκφραζει κατι τετοιο. ΄Η τουλαχιστον δεν το βιωσα απο πολυ κολλητα μου ατομα. Υποτιθεται οτι χαιρεσαι με το οτι ο αλλος νιωθει πιο αναλαφρος, πιο χαρουμενος, που κανει κατι σωστο για τον εαυτο του. Οταν εισαι καλα με εσενα γινεσαι και καλυτερος και με τους γυρω σου. Μια πιο ευχαριστη προσωπικοτητα που δεν ψαχνει διαρκως να βρει κατι για μουρμουρισει αφου αυτο που την ενοχλει κατα βαθος – τα κιλα της – αρχιζουν να μειωνονται.

Απο την αλλη το παραπανω προυποθετει την αρχική παστα του ανθρωπου απο την μια. Αν εισαι ατομο που τριβεται, που χωνεται, που φλερταρει τα αγορια των κολλητων της, αυτο μονο χειροτερο θα γινει με το χασιμο των κιλων. Μπορει να το εχεις  λιγο παροπλισει αρχικα γιατι δεν αισθανεσαι καλα με το εξω σου και μολις σου δινεται η δυνατοτητα αμεσως θυμασαι τα παλια σου χουγια.

Αλλο λαθος που επισης γινεται απο τις αδυνατισμενες γυναικες ειναι η βιασυνη. Απο την μια πιστευεις οτι επειδη εχεις χασει 5-10-15 κιλα οι αλλοι θα πρεπει να το παρατηρησουν αμεσως και να το εκδηλωσουν με χαρουμενες τσιριδες. 🙂 Και καλα κανεις και το περιμενεις μιας και για σενα ειναι το κεντρικο σου θεμα. Πολλες φορες ομως στα ματια ενος τριτου δεν φαινεται κατι τοσο οσο το περιμενεις εσυ να φανει. Και αυτο εξαρταται απο το ποσο ζυγιζεις συνολικά. Προσφατα συναντησα μια κοπελα που εχει χασει 18 κιλα και αισθανθηκα τοσο αβολα που δεν το ειχα παρατηρησει νωριτερα 😦 Και μαλιστα δεν την εβλεπα καθε μερα αλλα σε 5-6 μηνες την ειδα 2-3 φορες που ενας λογος παραπανω που θα επρεπε να το ειχα δει. Εγω αναρωτιομουν αν φαινεται κατι σε μενα και δεν ειδα τοσο μεγαλη αλλαγή στο σωμα γιατι απο το στυλ των ρουχων το ιδιο ηταν.

Η ιδια ελεγε επισης οτι αφου εφτασε τα 10 αναρωτιοταν «τι εγινε βρε κανενας δεν βλεπει τιποτα;» και καπου γυρω στα 12-14 ακουσε και την κορυφαια ατακα «κατι εχεις κανει; μηπως εχεις χασει κανα 2 κιλακια;;;» Επισης στο παρελθον μου εχει ξανασυμβει με καποιον συναδελφο μου. Ειχε χασει 20 κιλα και εκει αναρωτηθηκαμε οτι μηπως εχεις χασει καθολου;;;; Σε αυτο οφειλεται η παρατηρητικοτητα σου, το ποσο κοιτας τον αλλον, αλλα κυριως τα αρχικα κιλα και ο σωματοτυπος του αλλου ή του εαυτου σου αν εσυ χανεις τα κιλά. Καθως και το απο που τα χανεις.
Στα δικα μου κιλα λοιπον, δυστυχως ανηκω στην κατηγορια που καποιος θα αναρωτιεται αν εχω χασει κανα δυο κιλακια οταν εχω θα εχω χασει 20, 🙂 γιατι τα κιλα ειναι πολλα και δυσκολα θα κανουν αισθητη την διαφορα. Αλλα δεν πειραζει. Ειναι η «τιμωρια» μου για αυτα τα 2 παιδια που δεν παρατηρησα καλυτερα 🙂

Ειναι γεγονος οτι αν μια γυναικα στα 60 κιλα χασει 2-3 κιλα αμεσως θα παρατηρηθει. Μια γυναικα στα 90 κιλα αν χασει 2-3 κιλα δεν θα καταλαβει κανενας τιποτα. Θα πρεπει να χασει γυρω στα 7-10 για να φανει η διαφορα. Για πανω απο τα 120 δεν το συζηταμε. Αφηστε το. Φυσικα ειπαμε παιζει ρολο ο σωματοτυπος καθως και το υψος!

Το αλλο λαθος που γινεται ειναι το ντυσιμο. Μεγαλη ιστορια. Οταν φουσκωνουμε συνηθως αρχιζουν τα φαρδια για να καλυψουν. Χανοντας λιγο ή λιγο πιο πολυ αρχιζεις να φορας ολο και λιγοτερο τα φαρδια. Υπαρχουν δυο αντιδρασεις. Ή θα δουν το πιο στενο σας εαυτο να ξεχειλιζει απο τα ρουχα (μιας και πριν δεν φοραγατε το ιδιο στενα για να δει καποιος την διαφορα) και θα σας πει «παχυνες;» (οπου μετα θα βρειτε παρηγορια σε μια τουρτιτσα) ή θα σας πει «να φορας πιο στενα ρουχα σου πανε» μιας και πριν εισασταν σαν κινητη ντουλαπα απο τα φαρδια ρουχα.

Τωρα θυμηθηκα ενα περιστατικο με μια πωλητρια καθως δοκιμαζα μπλουζοπαντελονα. Μου δινει λοιπον μια πολυ ομορφη μπλουζα η οποια ομως μαρκαρε και διεγραφε ΠΟΛΥ την κοιλια. Αν δεν ειχε αυτο θα ηταν μια πολυ ωραια επιλογη και κατι διαφορετικο σε στυλ απο τα συνηθισμενα μου.

-«Αχ ειναι πολυ ωραιο»

-«μαρκαρει πολύ»

-«μερικες φορες χρειαζεται να φορεσετε και κατι πιο στενο γιατι ετσι αλλαζετε στα ματια των αλλων και δεν προσθετετε ογκο οπως με το να φοραγατε κατι πιο φαρδυ»

-«συμφωνω» της απαντησα «αλλα το θεμα ειναι να σου ειναι καλο. Αυτο το αποτελεσμα ειναι το λιγοτερο αστειο και δακτυλοδεικτουμενο» συνεχισα.

 

Το θεμα ειναι να μην σε παρουν και με τα γιαουρτια!!! Αλλα μαλλον η κυρια ειχε κουραστει απο οτι εκοβα την γενική της βαριεστημαρα.

Επισης οι γυναικες που χανουν καποια κιλα επειδη νιωθουν καλυτερα με τον εαυτο τους βιαζονται να ντυθουν με κομματια που δεν φοραγαν πριν και εκει ειναι το λαθος. Μιας και το πως νομιζω οτι ειμαι με το πως ειμαι εχει παντα διαφορα και μιας και οι γυρω σας δεν γνωριζαν οτι η συγκεκριμενη φουστα εχει να σας μπει ποσα χρονια! Βλεπουν μονο μια φουστα που φωναζει διαρκως βοηθεια απο τους περαστικους και σε καθε θορυβο που ακουν γυριζουν να κοιταξουν αν σας σκιστηκε κατι. Κοιταξτε γυρω σας. Ποσες θα δειτε ντυμενες αταιριαστα με το σωμα τους  συνοδευομενες με ενα χαμογελο επιτυχιας;

Τελος πολλες φορες συμβαινει και το αντιστροφο απο αυτο που γραφει το βιβλιο. Καποιος που χανει και νιωθει επιτελους οτι κανει κατι σωστα, ανοιγεται! Ανοιγεται πολύ και ξεχναει να ακουσει τι λεει. Τον διακατεχει ενας αισιοδοξος αερας οτι τωρα εχω αποψη για τα παντα, γνωση για ολα και την λυση στο καθε προβλημα. Επισης οι συμβουλες επιτυχιας πανε και ερχονται και πολυ συχνα υπαρχει ενα υφος, ενας τονος υποτιμητικος, ειρωνικος ισως. Οταν λοιπον αρχιζεις να κοβεις γιατι δεν σου αρεσει αυτη η αλλαγή (στην σταση οχι στο σωμα), και για να μην τον αρχισεις στις σφαλιαρες, ο αδυνατισμενος το εναποθετει στην ζηλια. Οταν ομως θα ξαναπαχυνει (γιατι δυστυχως δεν ξεμπερδευεις ευκολα. Θελει πολυ δουλεια με τον εαυτο σου για να καταφερεις να μεινεις στα χαμενα ) εκει σταματανε τα σχολια. Αλλα βλεπεις πριν δεν εχεις στο μυαλο σου να κρατησεις μικρο καλαθι γιατι δεν ξερεις ποσο θα μεινεις στην κατασταση αυτη; Και αργοτερα ριχνεις την ευθυνη σε ολες τις ασχημες συνθηκες που σε οδηγησαν στο να ξαναπαχυνεις ως αλλη κ. Κωνστανταρα στο «ατιμη κοινωνια που με εριξες στα ταρταρα»

Τα κιλα μας αφορουν εμας και την εμφανιση και την υγεια μας. Δεν θα λυσουμε ολα μας τα προβληματα μονο και μονο επειδη χασαμε ή θα χασουμε πολλα ή λιγα κιλά. Αν η ποιοτητα μας δεν ειναι σημαντική, αν δεν σκεφτομαστε πριν μιλησουμε, αν δεν σεβομαστε τους αλλους, αν δεν ειμαστε ευγενικοί, αν δεν κοιταμε μονο την παρτυ μας τιποτα απο αυτα δεν θα μας τα βελιτωσει. Θα ειμαστε οι ιδιοι χαρακτηρες με λιγοτερα κιλα γιατι πολυ απλα η διαιτα δεν κανει θαυματα στο εσωτερικο μερος του σωματος μας. Ας τα βρουμε με τον εαυτο μας πριν και ας βελτιωσουμε την εικονα του 🙂

Ε δεν κρατιεμαι!

Λοιπον κοριτσακια μου ειναι αληθεια. Δεν κρατιεμαι!

Ειπα να περιμενω λιγο να το εδραιωσω αλλα δεν νομιζω οτι θα τα καταφερω.

Αλλα 0,800γρ μειον αλλα το νεο δεν ειναι αυτο. Το νεο ειναι οτι θελω αλλα 500 γρ για να αλλαξω δεκαδα 🙂

Σύνολο μεχρι στιγμής -6,200 και περιμενω πώς και πώς. Ελπιζω να καταφερω να τα εδραιωσω ωστε η τωρινη δεκαδα να αποτελει παρελθον χαμενο στα βαθη χιχιχιχι 🙂

 

Το αλλο νεο ειναι οτι μετα απο μια ιδεα που στριφογυριζε στο μυαλο μου αποφασισα να μεταφερω ενα κομματι του «Μπορω και αλλιώς» σε δικό του blogoσπιτάκι.

Ετσι λοιπον απο χτες το βραδυ καλωσοριζω στην ομαδα το «Να σου πώ ενα μυστικό;»

Αν θελετε του ριχνετε μια ματια για τις εντυπωσεις. Μεχρι στιγμης εχει τα κειμενα που φιλοξενουσε το «Μπορω και αλλιώς» και συντομα θα μπουν καινουργια.

Τελικα η αποχη μου εκανε καλο. Καινουργιος αερας φυσηξε στο μυαλο μου. Και ειναι μονο η αρχή…. 😉

Αχ ποσο θελω να το πω!

Κανοντας μια μικρή παραφραση στην ατακα του Κωνστανταρα (Αχ ποσο θελω να το πιασω!) θα σας προετοιμασω για μια μικρή εκπληξούλα!

Και για να σας δωσω ενα μικρο στοιχείο…. 😉 ακουστε την μουσική. Μια μικρή παραφραση του ….