Σβήσιμο όλων!

Το μυαλό ξέρουμε ότι παίζει τρελό ρόλο στα πάντα και στα κιλά ακόμα περισσότερο. Όταν κάτι το νιώσουμε βαθιά μέσα μας, μας έχει κουράσει ή απλά το πάρουμε απόφαση όλα γίνονται πιο εύκολα… Σταματάνε οι γελοίες δικαιολογίες, δεν παρασυρόμαστε από (συχνές) αδύναμες στιγμές και πόσα άλλα. Το μυαλό μας δεν είναι πλέον πώς θα ευχαριστήσουμε τον ουρανίσκο μας αλλά πώς θα φύγουμε από αυτή την λούμπα που έχουμε πέσει και οι επιλογές μας βγαίνουν πιο σωστές αυτόματα. Ίσως κάποια στιγμή το έχετε ζήσει.

Τις τελευταίες μέρες νιώθω να με έχω κουράσει. Πάντα ήξερα ότι πρέπει να χάσω, να αδυνατίσω, να φύγω από τα επικίνδυνα κιλά… να … να … να… όλα αυτά τα να και τα διότι που ξέρουμε όλοι, αλλά πως να το πω; Ήταν σαν να μην το ήθελα κατά βάθος;; Να τολμήσω να το πω έτσι; Δεν ξέρω… Τι άλλο να είναι; Όταν κάτι μας ενοχλεί βρίσκουμε τρόπο να το αποβάλλουμε. Όταν αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση αποτελεσματικά κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συμβαίνει; Το ξέρουμε αλλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Μας ενοχλεί αλλά δεν μας πολύ-ενοχλεί κιόλας…Το έχουμε λίγο…συνηθίσει;; Ναι, υπάρχουν και κολλήματα, και δυσκολίες, και περιπτώσεις που προσπαθούμε αλλά παθολογικά κάτι δεν βοηθάει, και όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες κτλ. Ισχύουν όλα αυτά. Αλλά το βασικό, όταν παθολογικά είναι όλα ελεγμένα είναι ότι ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ!!! Βαθιά και συνειδητοποιημένα!!!

Με εμένα, θα βρεις παντού, χαρτιά, στόχους, απίστευτες μέρες με καταγραφές των καθημερινών τροφών, με ημερομηνίες τόσο διαφορετικές που σου σκάει σαν χαστούκι όταν βλέπεις πόσο καιρό σπαταλάς χωρίς να κάνεις τίποτα στην ουσία! Και θυμώνεις και απογοήτευεσαι και τα παρατάς και έχεις τύψεις και ξαναδοκιμάζεις και πάλι γίνεται ένας κύκλος από αυτό τον γνωστό που λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε. Αν όμως δεν αλλάξουν οι επιλογές μας δεν θα αλλάξει και το αποτέλεσμα. Νόμος. Ναι έχουν γίνει αλλαγές με το πέρασμα των χρόνων αλλά στην ουσία;; Για παράδειγμα θυμάμαι 15 περίπου χρόνια πριν που όταν ήθελα σοκολάτα για παράδειγμα, άνοιγα την συσκευασία και λίγο λίγο ή και πολύ (χα χα χα) θα την έτρωγα όλη. Εδώ και πολλά χρόνια θα κόψω μια συγκεκριμένη ποσότητα και θα μείνω εκεί.

Εδώ και καιρό άρχισα να χρησιμοποιώ δύο εφαρμογές. Το Titroo και το Yazio. Στην ουσία είναι θερμιδομετρητές και σε βοηθούν να βλέπεις πόσες θερμίδες καταναλώνεις την ημέρα. Βάζεις διατροφικούς στόχους κτλ. Έτσι βλέπεις που κυμαίνεσαι, τι κάνεις λάθος, ποια στιγμή της ημέρας συνήθως ξεφεύγεις και τέλος πάντως αν έχεις όρεξη να ασχοληθείς, ασχολείσαι! Επίσης είναι σαν μια σιωπηλή «παρέα» που δεν σε σαμποτάρει χι χι χι.

Έγραφα κατά καιρούς, άλλοτε ξέφευγα άλλοτε έμενα μέσα στα σωστά πλαίσια και λίγες φορές ήμουν και πολύ πιο κάτω από τις ημερήσιες μου ημέρες. Οπότε είναι λογικό να είναι σταθερό το αποτέλεσμα. Δικαιολόγησα πολλές φορές το βλέμμα του διαιτολόγου μου στο παρελθόν όταν του έλεγα «Τι να κάνει ρε συ Γιώργο μια κουταλιά λάδι στην σαλάτα του μαρουλιού;;; Εξαφανίζεται!! Προτιμώ να μην το βάλω καθόλου» (125 θερμίδες η μια κουταλιά της σούπας…οι 2..250!! ) Στην ουσία έκανα καταγραφή, δεν έκανα προσπάθεια. Και το όφελος είναι ότι δεν με άφηνα να ξεφύγω τρελά που αν το έκανα μάλλον τώρα θα έλεγα «αγαπητό μου παρεάκι… απο την τελευταία φορά … έβαλα και 10 κιλά!»

Οπότε σήμερα το πρωί, έσβησα τα πάντα! Τα μηδένισα και τα ξεκίνησα από την αρχή!!!Είπα στον εαυτό μου ότι δεν θέλω να δω άλλες σημειώσεις με προηγούμενες ημερομηνίες και οτι σήμερα είναι η πρώτη μέρα μιας καινούργιας προσπάθειας. Δεν θέλω να βλέπω πουθενά απλές μέρες με λάθη ή γουρουνίτσες, δεν θέλω να ξανασυζητήσω για δίαιτες και αποτυχημένες προσπάθειες. Όπως είπα και στην προηγούμενη ανάρτηση, όταν έκανα κάτι μόνη μου χωρίς συζήτηση κάτι πήγαινε να φανεί. Με το που το συζήταγα τελείωνε μετά από λίγες μέρες. Ίσως χάνει την δυναμική του. Αντί η ενέργεια να γυρίζει προς τον εαυτό μου, αδυνατεί με την συζήτηση, ξεθυμαίνει λίγο και η δυναμική των θέλω μου και χάνει…

Θέλω να κάνω αυτό που ξέρω ότι πρέπει να κάνω, χωρίς «ναι καλά» και φράσεις όπως «τα κιλά δεν φεύγουν» και «άλλη μια αρχή να δούμε πόσο θα κρατήσει». Δεν θέλω απαισιοδοξία, αρνητική ενέργεια και προγραμματισμένες αποτυχίες. Δεν θέλω να μιλήσω σε κανέναν (άλλωστε και εγώ να άκουγα έναν άνθρωπο να λέει «μμμ σκέφτομαι να κάνω μια νέα προσπάθεια» μπορεί και μετά από τόσες φορές να μην τον πίστευα. Μπορεί να το ευχόμουν αλλά να μην τον πίστευα). Οπότε δεν θέλω τίποτα από όλα αυτά. Δεν ξέρω αν θα δουλέψει.Και τώρα που τα γράφω αυτά, η καχυποψία της αποτυχίας μου χτυπάει την πόρτα του μυαλού μου….η όρεξη που είχα το πρωί που διέγραψα όλες τις προηγούμενες καταγραφές αρχίζει να νυστάζει αλλά δεν θέλω να το σκέφτομαι καθόλου….

Έχει αρχίσει πλέον να με κουράζει. Πριν απο ένα χρόνο κατάλαβα πρώτη φορά ότι με κουράζει το βάρος μου.. ότι αρχίζω να νιώθω βαριά, αλλά το έκρυψα υποσυνείδητα, βγήκε μερικές φορές στην επιφάνεια αλλά δεν του έδινα σημασία. Τώρα πρέπει να το αφήσω. Εχει αρχίσει να με κουράζει! Θέλω μόνο να πετύχει!