Αέρας αλλαγών! (?)

Καλησπέρα παιδάκια 🙂

Εγώ είναι να μην μιλήσω…αν μιλήσω το ‘χασα…Μάλλον κάτι τέτοιο συμβαίνει…οπότε απο εδώ και μπρος θα μιλάω κατόπιν εορτής 🙂

Απο που να πρωτοξεκινήσω; Να σας υπενθυμίσω την σχέση μου με την γυμναστική; Στην θεωρεία τέλεια και στην πράξη δικαιολογίες και βαρεμάρα! Απλά και λιτά!

Είχα μείνει λοιπόν στην Δευτέρα 13/01/2014…αφού πήγα και περπάτησα, αφού έφτασα εδώ που έφτασα δεν κάνω μια δοκιμή και στις διατροφικές μου συνήθειες; (σκεφτόμουν). Ξεκίνησα την Δευτέρα με μια αλλαγή στην ώρα του μεσημεριανού. Έφαγα νωρίτερα απο ότι συνήθως μαζί με την κόρη μου. Συνήθως τρώει η μικρή και εγώ τρώω με τον άντρα μου αργότερα όταν επιστρέφει. Άλλοτε στο τραπέζι άλλοτε στον καναπέ (ναι ναι το ξέρω λάθος…λάθος που υιοθέτησα απο την δουλειά και μετά…γύρναγα σπίτι, κουρασμένη, έπαιρνα το φαγητό μου και καθόμουν στον καναπέ. Θα έστρωνα τραπέζι για ένα άτομο; Όταν έβγαινα με τον άντρα μου πολλές φορές καθόμασταν παρέα στον καναπέ τρώγοντας κανα γύρο οπότε δεν άργησε να μας μείνει…Αφήστε που μου αφήνει και ένα συναίσθημα που αν κάτσω να το εξηγήσω τώρα, θα βγει η ανάρτηση κατεβατό! Θα το συζητήσουμε όμως στο μέλλον)

Σας έχει τύχει ποτέ να πεινάτε την ώρα που τρώτε; Παράλληλα εννοώ! Εγώ το παθαίνω συνήθως πριν αδιαθετήσω. Αυτή την φορά όμως λάλησε και αυτό! Ή το άλλο; Να πεινάω σαν λύκος μόλις έχω τελειώσει το φαγητό μου. Εκεί και αν ειναι το κουλό…Και όμως συμβαίνει…Δεν κρατάει πολύ ίσα ίσα για να σου κρατάει το μυαλό εκεί, και να σε αποσυντονίζει τελειώς!!!

Το απόγευμα κλείσαμε τηλεοράσεις, υπολογιστές κτλ και μόλις ξύπνησε την ρώτησα τι θέλει να κάνουμε μιας και της είχα πει οτι θα κάναμε κάποια ασχολία μαζί 🙂 Φτιάξαμε και ένα γιαούρτι με λίγο magic power mix, το φάγαμε μαζί και ζωγραφίσαμε. Το βράδυ έφαγα μια ομελέτα και άκουγα κάτι φωνές απο το ψυγείο, κάποιες άλλες απο τα ντουλάπια μην σας πω και μερικές απο το ψυγείο της γειτόνισας! Γκρρρρ μαμώτο!!!!

Παρόλα αυτά…κυρία! Έκανα την παλαβή και ειπα «σκάσε, είπες δεν θα ξεφύγεις και δεν θα ξεφύγεις!»

Και έπιασε! Για την Δευτέρα…..και την Τρίτη…..και την Τετάρτη….και την Πέμπτη….και την Παρασκευή…. και το Σάββατο. Και τώρα που σας γράφω πεινάω αλλά δεν θα του περάσει. Σκεφτόμουν αν μου πει κάποιος «χάσε 3 κιλά σε έναν μήνα…και θα είσαι εντάξει» τι θα πρωτοσκεφτώ; Σιγά, ναι αμέ γιατί όχι; Στην πράξη όμως; Πόσο πολύ χανόμαστε μέσα στα τσιμπολογήματα και στις παραπάνω μερίδες, σε ένα γλυκάκι μετά το φαγητό ή σε ένα ντιλίβερι; Μια δοκιμή λοιπόν…. Εχω να χάσω 3 κιλά! Μόνο αυτά! Μέχρι το τέλος του μήνα. Και αν τα καταφέρω θα ξαναδοκιμάσω και άλλα 3 τον επόμενο. Σκεφτείτε πόσες φορές είπατε «Αλλάζω συνήθειες.  Ρε μαμώτο, 4 κιλά τον μήνα αν χάσω σε έξι μήνες ή του χρόνου θα είμαι τόσο» Και; Πόσα χάσαμε τελικά; Για να μην σας πω τι πήραμε δηλαδή και σας «σοκάρω»

Μάλιστα προχτές έκανα κάτι που δεν το έχω ξανακάνει….νομίζω. Ήθελα να δω ένα βίντεο το οποίο είχε διαρκεια 50 λεπτών. «Ρε μαμώτο, θα κάθομαι μια ώρα σε μια καρέκλα για να το δώ (σκεφτόμουν) έχω πάει να κάνω μια ώρα γυμναστική στα καλά καθούμενα; Οχι!»

Την επόμενη είχε ωραία μέρα. Το σκεφτόμουν απο εδώ….το σκεφτόμουν απο εκεί….»να πάω για λίγο περπάτημα; Μπαααα έλα μωρέ…..έτσι στο ξεκάρφωτο; Θα κάτσω λίγο να σερφάρω………Α εκεί δεν σε πειράζει να κάτσεις για πόση ώρα το περπάτημα σκέφτεσαι……..Ναι αλλά αφού το ξανασκέφτεσαι δεν το κάνεις; Μόνο αυτό δεν έχεις κάνει – συστηματικά (που λέει ο λόγος), μπααααα και τι να βάλω; Ναι αλλά απο την άλλη, είναι στο χέρι σου να κάνεις την διαφορά…..δεν θα την κάνει κανένας άλλος για σένα………Αφού το σκέφτεσαι τόση ώρα τι περιμένεις; Κάντο! »  Και το έκανα!

Μην φανταστείτε τρελά πράγματα… 15 λεπτά. Μετά ήρθε μια φίλη που είχα να την δω πολύ καιρό……..όταν πήγα να πάρω την μικρή άφησα το αυτοκίνητο πιο πίσω από ότι συνήθως και συνέχισα με τα πόδια (Ιιιιιιι αυτά μόνο στα περιοδικά τα διάβαζα!!!! χα χα χα και όμως έτσι είναι, κουραζόμουν και μόνο που τα διάβαζα!!!) και πριν γυρίσουμε σπίτι, σταμάτησα το αυτοκίνητο κάπου και περπατήσαμε οι δυο μας για άλλα 20 λεπτά! Μαζέψαμε παρέα ήλιο, συζητήσαμε, (σκεφτόμουν πόσο δύσκολο είναι τελικά;), γυρίσαμε σπίτι, ετοίμασα το φαγητό και κάπως έτσι τσούλησαν όλες οι μέρες μέχρι τώρα που σας γράφω.

Νιώθω λίγο καλύτερα από ότι τις τελευταίες μέρες, η ζυγαριά μου κάτι δείχνει σαν ανταμοιβή αλλά θα περιμένω το τέλος του μήνα για να το «κλείσω». Εύχομαι όμως αν κάτι κάνει να είναι μόνιμο…Σιγά σιγά αλλά μόνιμο!